Wzorcami jakich postaw są wymienieni bohaterowie mitologii?

Mitologia to kopalnia inspiracji i przykłady, jak nie zawsze dobrze zakończyć życie. Tak, mamy tu tych, którzy próbowali wziąć los w swoje ręce, i tych, którzy woleli pozwolić, by wszystko toczyło się swoją drogą. Zatem, co możemy nauczyć się od postaci mitologicznych? Oto kilka postaw, które mogą stanowić dla nas różnorodne wzorce, a nawet ostrzeżenia!

Odwaga – Bóg czy złośliwy demon?

Odwaga w mitologii to temat rzeka. Chociaż wielu twierdzi, że odwagi można się nauczyć, postacie mitologiczne mają ją niejako wrodzoną. Wspomnijmy choćby Heraklesa, który stawiał czoła niebezpieczeństwom bez mrugnięcia okiem. A może bardziej odpowiednia byłaby nazwa „niestrudzeni bohaterowie, którzy ciągle wpadają w kłopoty”? Ich odwaga była bezgraniczna, ale czy na pewno… przemyślana? Odwaga Heraklesa i wielu innych postaci była pewnego rodzaju „płaskim” wzorcem, bo chodziło raczej o wyzwania, które musieli pokonać, niż o refleksję nad konsekwencjami ich czynów.

Nie zapominajmy też o Achillesie, który mógł być uważany za wzór odwagi, ale na jego przykładzie widzimy także, jak łatwo wpaść w sidła dumy i pychy. Jego postawa, choć pełna odwagi, pokazuje, jak trudno wyważyć, kiedy jesteśmy gotowi na wszystko, a kiedy lepiej powstrzymać swoje impulsy. Jako wzorzec odwagi może więc nieść ze sobą przestrogi, by nie poświęcać wszystkiego dla chwały, bo może się to skończyć tragiczną „słabością w pięcie”!

Pomocność i poświęcenie – Miłość do innych, czy raczej potrzeba uznania?

Czy ktoś z nas potrafiłby tak naprawdę przejść przez wszystkie labors Heraklesa? No właśnie! Jednak pomocność i poświęcenie, które towarzyszyły niejednemu z bohaterów mitologicznych, mogą stać się inspiracją. Prometeusz, który ukradł ogień, by dać go ludziom, stanowi przykład postaci, która nie miała niczego do zyskania, a jednak zrobiła wszystko dla dobra innych. Warto tu zaznaczyć, że nie zawsze jest to postawa bezinteresowna. Jak wiemy, Prometeusz poniósł ogromną karę za swoje czyny. Poświęcenie może być więc czymś, co bardziej przypomina ofiarę niż zwykłą dobroć.

Poświęcenie w mitologii było również świetnie pokazane na przykładzie Orfeusza, który z miłości do swojej ukochanej Eurydyki zszedł do Hadesu. Ostatecznie nie okazał się wystarczająco cierpliwy, co skończyło się tragedią. To świetny przykład tego, jak wielka miłość może prowadzić do fatalnych decyzji. I choć Orfeusz niewątpliwie chciał pomóc, to jego postawa pokazuje, jak łatwo możemy przeoczyć konsekwencje własnych działań w imię miłości czy poświęcenia. To taki mitologiczny przykład „lepiej późno niż wcale”!

Chytrość – Czasem to naprawdę jedyna droga do sukcesu

W mitologii chytrość to temat, który zawsze daje do myślenia. W końcu jak inaczej poradzić sobie w sytuacjach, gdzie siła nie wystarcza? Jednym z najlepszych przykładów jest Odyseusz, który zamiast siłą zdobywać Troję, zdecydował się na spryt i planowanie. Dzięki swojemu chytrym zabiegom pokonał nie tylko przeszkody, ale również przeciwników. I kto by pomyślał, że to właśnie spryt, a nie siła mięśni, może być tak skuteczną bronią?

W mitologii greckiej spryt bywa także uważany za cechę charakterystyczną dla postaci takich jak Herkules, który choć siłą pokonywał swoich wrogów, w wielu momentach wykorzystywał również intelekt do rozwiązania zagadek. I tak oto wysoka inteligencja łączy się z tą mityczną siłą! Trzeba jednak pamiętać, że chytrość nie zawsze prowadzi do dobrych skutków. Czasem bowiem, jak w przypadku oszustw bogów, kończy się tragicznie, a bohaterzy muszą zmierzyć się z własnymi decyzjami!

Zemsta – Kiedy nie potrafisz zapomnieć

O zemście nie musimy nikomu przypominać. W mitologii mamy całe spektrum postaci, które nie były w stanie odpuścić. Niezapomniana jest Meduza, której zemsta stała się jednym z najbardziej dramatycznych aktów w mitologii greckiej. Można by powiedzieć, że nie była ona wcale postacią złą, lecz raczej ofiarą. Ale patrząc na to, jak z zemsty zamieniała swoich wrogów w kamień, nie sposób nie zauważyć, jak trudne staje się panowanie nad gniewem.

Podobną postawę, pełną zemsty, możemy zaobserwować w historii Elektry, której pragnienie odwetu za morderstwo ojca doprowadziło ją do coraz bardziej skomplikowanej i brutalnej sytuacji. Warto jednak pamiętać, że zemsta w mitologii nie jest nigdy rozwiązaniem problemu – to raczej zaczyn kłopotów, które mają tendencję do mnożenia się, jak wirus w komputerze. Więc następnym razem, gdy poczujesz gniew, zastanów się, czy naprawdę chcesz zostać Meduzą!