Zawsze, gdy odwiedzasz sklep na półce z papierem ściernym, widzisz kilkanaście rodzajów podzielonych na kategorie. Od takiej ilości możesz dostać zawrotu głowy. Żeby wybrać odpowiednie narzędzie do wypolerowania stali, drewna czy tworzywa sztucznego, musisz odpowiedzieć sobie na fundamentalne pytanie – jaka granulacja papieru ściernego będzie cię zadowalać. Jest to także obowiązkowe wyposażenie każdego, kto zajmuje się produkcją przedmiotów wykonanych ze stali, drewna i tworzyw sztucznych, a w szczególności dla nożorobów.

Papier ścierny – granulacja to nie wszystko

Podstawową zasadą doboru papieru ściernego jest określenie granulacji. Im mniejsza jest liczba znajdująca się na powierzchni nie roboczej, tym ziarno po drugiej stronie jest większe. Pamiętaj, żeby zwrócić uwagę na skalę. Jeśli dostrzeżesz oznaczenie np. P200, to najprawdopodobniej w dłoni trzymasz produkt opisany według norm europejskich. Brak litery P to sugestia, że najprawdopodobniej skala odpowiada zasadom amerykańskim. Gdy masz jakiekolwiek wątpliwości, to zapytaj sprzedawcy, powinien pokazać ci przelicznik jednej na drugą. Nie zapomnij dobrać materiału odpowiedniego do typu pracy, jaki preferujesz. Jeśli posiadasz szlifierkę kontową zakup do niej taśmę bezkońcową, jeśl pracujesz ręcznie to warto zaopatrzyć się w kilka pojedynczych arkuszy.

Budowa papieru ściernego

Papier ścierny składa się z kilku warstw, a za granulację odpowiedzialna jest tylko jedna z nich. Bazą każdego papieru jest podkład wykonany ze wzmocnionej celulozy, tworzywa syntetycznego lub płótna. Następnie pokrywa się go warstwą żywicy epoksydowej, do której mocuje się ziarna ścierne. Bardzo często stosuje się dodatkowo kleje, które wzmacniają poszczególne warstwy. Całość pokrywa się preparatam ułatwiającymi usuwanie wiurów powstałych podczas szlifowania.

Do czego wykorzystać różne granulacje? Kilka porad przy pracy

Granulacja papieru ściernego determinuje pracę, jaką będziesz wykonywać. Narzędzie oznaczone symbolami do P100 służą do formowania kształtu rękojeści, usuwania znaczących defektów czy ścierania grubych pokładów rdzy. Po drugiej stronie skali jest materiał opisany w zakresach powyżej P1000. Używając takiej grubości ziarna uzyskasz wysoki połysk metalu i usuniesz ledwo wyczuwalne nierówności na klindze. Taka szorstkość pozwoli ci na niwelowanie rys i mikro wad ledwo widocznych gołym okiem. Najwyższą gładkość uzyskasz używając tak zwanych papierów ściernych wodnych, które do prawidłowego działania potrzebują niewielkiej ilości wilgoci. Klasyfikuje się je w normach europejskich powyżej P2000.